تور کربلا.تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا.


 مسلم بن عَوسجة اسدی از صحابه رسول خدا(ص) و از دلاوران در صدر اسلام که از اصحاب امام حسین(ع) نیز بود. او از جمله اولین شهدای واقعه کربلا در روز عاشورا است و پیش از آن نیز در قیام مسلم بن عقیل در کوفه فرماندهی قبایل مذحج و بنی اسد را برعهده داشت. خانواده مسلم بن عوسجه در کربلا حضور داشت و فرزند وی نیز در کربلا به شهادت رسیده است.
محتویات
 او را مردی شریف، عابد و اهل مروت و سخاوت بوده است. ومانند حبیب بن مظاهر از قبیله بنی اسد است.

مسلم بن عوسجه، از دلاوران عرب در صدر اسلام است که در فتح آذربایجان و سایر مناطق با لشکر مسلمانان همراه بود. همچنین او از اصحاب رسول خدا(ص) است که پیامبر(ص) را مشاهده نموده و روایاتی را از ایشان نقل کرده است. مسلم اولین شهید عاشورا در میان یاران امام حسین(ع) است که در حمله اول به شهادت رسید.
در کوفه

پیش از واقعه کربلا، وقتی مسلم بن عقیل به کوفه رفت، مسلم بن عوسجه از او حمایت کرد و برایش پول و سلاح تهیه می‌کرد و به نفع امام حسین(ع) بیعت می‌گرفت

مسلم بن عقیل طبق برخی نقل‌ها، اول به خانه مسلم بن عوسجه رفت. مردم کوفه در آنجا به دیدارش می‌رفتند و بیعت خود را با امام حسین(ع) ابراز می‌داشتند. آنان سوگند یاد می‌کردند که تا آخرین قطره خونشان با مال و جانشان از امام دفاع کنند. این خبر به امام در مکه رسید و آن حضرت به سوی کوفه حرکت کرد. مسلم بن عوسجه در همه این مراحل نقش مهمی ایفا می‌کرد.


مسلم بن عقیل بعد از دستگیری هانی بن عروه برای نظم بخشیدن به یاران خود، فرماندهانی را برگزید و مسلم بن عوسجه را به فرماندهی قبیله مذحج و اسد انتخاب کرد.

بعد از دستگیری و شهادت مسلم بن عقیل و هانی، مسلم بن عوسجه مدتی پنهان شد و پس از آن با اهل و عیالش به سوی امام حسین(ع) حرکت کرد تا در کربلا به خدمت امام رسید.
در کربلا

از برخی روایات معلوم می‌شود که همسر و فرزندان مسلم بن عوسجه نیز در حماسه کربلا حضور داشته‌اند. مورخان می‌گویند: خلف بن مسلم بن عوسجه، فرزند او است که در صحنه عاشورا در کنار پدرش حضور داشت و در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید. آنچه در برخی از گزارش‌ها آمده که جوانی از خیمه‌ها بیرون آمد تا امام حسین(ع) را یاری کند و مادرش نیز در پی او بود، همان پسر مسلم بن عوسجه است

تور کربلا.تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا.

در شب عاشورا زمانی که امام حسین(ع) در سخنرانی خود بیعت را از یاران خود برداشت و آنان را بین ماندن و رفتن مخیر کرد، یاران امام هر یک با عبارتی علاقه خود را به امام(ع) نشان  و بر عهد خود دوباره پای فشردند. بعد از جوانان بنی هاشم، مسلم بن عوسجه اولین کسی بود که بلند شد و اظهار داشت:

        «ای ابا عبدالله! آیا ما تو را رها کنیم؟ آنگاه در مورد ادای حق تو در پیشگاه الهی چه عذری بیاوریم؟ نه، به خدا. ما هرگز تو را رها نمی‌کنیم، دست از تو بر نمی‌دارم تا اینکه نیزه‌ام را به سینه‌های دشمن بکوبم و با شمشیر خود آنان را آن قدر بزنم تا شمشیر از دستم بیفتد و بعد از آن اگر هیچ سلاحی نداشته باشم، دشمن را سنگ باران خواهم کرد. سوگند به خدا، هرگز از تو جدا نخواهم شد تا خداوند بداند (و ثابت کنم) که ما حرمت رسول خدا(ص) را درباره تو پاس داشتیم. به خدا قسم، اگر بدانم که من کشته می‌شوم، سپس زنده می‌گردم، سپس سوزانده می‌شوم و خاکسترم بر باد می‌رود و بار دیگر زنده می‌گردم و هفتاد بار با من چنین کنند، هرگز از تو جدا نخواهم شد تا اینکه در رکاب تو به شهادت برسم. چگونه چنین نکنم؛ در حالی که فقط یک بار کشته می‌شوم، سپس کرامت و خوشبختی ابدی خواهد بود؟»

امام حسین(ع) نیز از یک یک آنها تشکر کرد و به جایگاهش (خیمه فرماندهی) بازگشت.
در روز عاشورا

شیخ مفید می‌نویسد: در روز عاشورا امام حسین(ع) و یارانش برای حفاظت از پشت خیمه‌ها خندقی آماده و در داخل آن آتش روشن کرده بودند. شمر بن ذی الجوشن وقتی آن هیزم‌ها و نی‌های شعله‌ور را دید، فریاد زد:‌ای حسین! آیا قبل از روز قیامت، به آتش دنیا شتاب کرده‌ای؟! امام فرمود: این کیست، مثل اینکه شمر بن ذی الجوشن است؟ گفتند: بله. امام با اشاره به آیه ۷۰ در سوره مریم، فرمود:‌ای پسر بز چران! تو به آتش دوزخ شایسته‌تری! مسلم بن عوسجه عرضه داشت:‌ای فرزند رسول الله! اجازه می‌دهید این فاسق ستمگر را با تیر بزنم؟ او در تیر رس من است و تیرم به خطا نمی‌رود. امام(ع) فرمود: او را نزن من دوست ندارم که آغازگر جنگ باشم».

از نکات مهم و قابل تأمل در زندگی مسلم بن عوسجه، شعارهای عارفانه و آگاهانه او است که حاکی از عمق معرفتش به مکتب اهل بیت و راهی بود که برگزید. او هنگام نبرد با دشمن ستمکار این اشعار را زمزمه می‌کرد:
إن تسألوا عنی فإنی ذو لَبَد         و ان بیتی فی ذری بنی اسد
فمن بغانی حائد عن الرشد         و کافر بدین جبار صمد
اگر درباره من بپرسید، همانا من دارای شجاعت شیرم و نسبم از قبیله بنی اسد است.
کسی که بر من ستم روا دارد، از حق، منحرف و به خدای بی‌نیاز، کفر ورزیده است.
شهادت

در روز عاشورا، جناح راست سپاه ابن سعد به فرماندهی عمرو بن حجاج به سپاه امام حمله کرد و درگیری دو سپاه به طرف فرات کشیده شد. مسلم بن عوسجه نیز در این درگیری شرکت داشت. مسلم بن عبدالله ضبائی و عبدالرحمن بن ابی خشکاره هر دو به سوی مسلم حمله کردند و او را سخت زخمی کردند. در حالی که مسلم بن عوسجه به خون آغشته بود و لحظات آخر عمرش را سپری می‌کرد امام حسین(ع) و حبیب بن مظاهر بر سر بالین او آمدند. امام به او گفت:‌ای مسلم خدا تو را رحمت کند. سپس آیه «فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَهُ و مِنهُم مَن یَنتَظِر و ما بَدّلوا تَبدیلاً»[۱۷] را قرائت کرد. حبیب نزد او آمد و گفت: «کشته شدن تو بر من بسی مشکل است ولی تو را به بهشت مژده می‌دهم»، مسلم بن عوسجه با صدای ضعیف گفت: خداوند تو را به خیر بشارت دهد. آنگاه حبیب به او گفت: اگر شهادتم نزدیک نبود، دوست داشتم آنچه برایت مهم است به من وصیت کنی تا حق دینی و خویشاوندی خود را ادا کرده باشم. مسلم بن عوسجه به امام(ع) اشاره کرد و به حبیب گفت: «تو را وصیت می‌کنم به این شخص، خدای رحمتت کند تا جان در بدن داری از او دفاع کن و از یاری‌اش دست مکش تا کشته شوی.» حبیب گفت: به وصیت تو عمل می‌کنم و چشم تو را روشن می‌گردانم.
زیارت نامه

در زیارت ناحیه مقدسه (غیرمعروف) آمده است:

                        السَّلَامُ عَلَی مُسْلِمِ بْنِ عَوْسَجَةَ الْأَسَدِی الْقَائِلِ لِلْحُسَینِ وَ قَدْ أَذِنَ لَهُ فِی الِانْصِرَافِ أَ نَحْنُ نُخَلِّی عَنْک وَ بِمَ نَعْتَذِرُ إِلَی اللَّهِ مِنْ أَدَاءِ حَقِّک وَ لَا وَ اللَّهِ حَتَّی أَکسِرَ فِی صُدُورِهِمْ رُمْحِی وَ أَضْرِبَهُمْ بِسَیفِی مَا ثَبَتَ قَائِمُهُ فِی یدِی وَ لَا أُفَارِقُک وَ لَوْ لَمْ یکنْ مَعِی سِلَاحٌ أُقَاتِلُهُمْ بِهِ لَقَذَفْتُهُمْ بِالْحِجَارَةِ ثُمَّ لَمْ أُفَارِقْک حَتَّی أَمُوتَ مَعَک وَ کنْتَ أَوَّلَ مَنْ شَرَی نَفْسَهُ وَ أَوَّلَ شَهِیدٍ مِنْ شُهَدَاءِ اللَّهِ قَضَی نَحْبَهُ فَفُزْتَ وَ رَبِّ الْکعْبَةِ شَکرَ اللَّهُ لَک اسْتِقْدَامَک وَ مُوَاسَاتَک إِمَامَک إِذْ مَشَی إِلَیک وَ أَنْتَ صَرِیعٌ فَقَالَ یرْحَمُک اللَّهُ یا مُسْلِمَ بْنَ عَوْسَجَةَ وَ قَرَأَ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلًا لَعَنَ اللَّهُ الْمُشْتَرِکینَ فِی قَتْلِک عَبْدَ اللَّهِ الضَّبَابِی وَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ خَشْکارَةَ الْبَجَلِی

بنابر آنچه در این زیارت آمده، مسلم بن عوسجه اولین شهیدی است که پیمان خویش با امام حسین(ع) را به انجام رسانید و امام معصوم به پروردگار کعبه سوگند یاد کرده که مسلم از رستگاران است. همچنین کسانی که در قتل «مسلم» شرکت داشته‎اند، مورد لعن امام قرار گرفته‎اند.

در زیارت امام حسین(ع) در نیمه شعبان و غیر آن نیز نام «مسلم بن عوسجه» آمده است.

تور کربلا.تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: